| Gezinsblad |
|
Chilperik II van Bourgondie, ovl. 491, zoon van Gunderic en Caratone
met: N.N. |
|
1) Chlotilde van Bourgondie, geb. ± 477 te Lyon (F), ovl. 3 jun 545 te Tours (F), begr. te Parijs Vrome katholieke nicht van de Bourgondische koning Gundobald. Werd heilig verklaard door Pelagius II, paus van 579-590. Gehuwd 492 met: Chlodovech I (Clovis I "the Reparian") , geb. 466, ged. 24 dec 498 te Reims, ovl. 27 nov 511 te Parijs, begr. te Prijs, zoon van Childerik I der Franken en Basina van Thuringen Chlodovech I alias Clovis I "the Reparian", (466-511), koning der Franken, volgde ca. 481 zijn vader Childerik op als gouwkoning der Salische Franken. Vanuit Doornik drong hij door naar het bekken van Parijs, dankzij de zege die hij in 486 te Soissons behaalde op Syagrius, de laatste Romeinse veldheer in Gallie. Hij koos Reims als residentie en vergrootte tot ca. 493 zijn gebied door de onderwerping van alle Salische volken. Om deze machtsuitbreiding te bestendigen trad hij toe tot een verbond dat de Ostrogotische koning Theodorik deGrote tot stand had gebracht tussen de verschillende in het westelijk deel van het Romeinse Rijk gevestigde Germaanse koninkrijken. Hierdoor beschermde Chlodovech de zuidgrens van zijn rijk tegenover twee Ariaanse rijken, dat van de Visigoten, gevestigd in Zuidwest-Gallie, en dat van de Bourgondiers, die zich in de streek van Saone en Rhone hadden gevestigd, zodat hij al zijn krachten kon aanwenden tegen de bedreiging van de Alamannen in het oosten. In het kader van de toenaderingspolitiek t.o.v. de Germaanse rijken in Midden- en Zuid-Gallie huwde Chlodovech in 492 of 493 de katholieke nicht van de Bourgondische koning Gundobald, Chlotilde. In 496 of 497 versloeg hij de Alamannen te Zulpich bij Keulen. Met deze gebeurtenis brengt eenoverlevering de bekering van Chlodovech tot het christendom in verband. Zeer waarschijnlijk op kerstdag 498 (of 499) liet hij zich te Reims dopen, wat hem de sympathie van de bisschoppen en de Gallo-Romeinse bevolking van Zuid-Gallie verzekerde, toen hij eraan dacht de Loire te overschrijden om het Ariaanse rijk van de Visigoten te veroveren, nu de bedreiging uit het oosten was opgeheven. Ondanks de bemiddelingspogingen van Theodorik rukte Chlodovech in de lente van 507 op, versloeg de Visigotische koning Alarik II, en bereikte Bordeaux. Onder de indruk van deze overwinning sloten de Bourgondiers zich thans bij de Franken aan. De Visigotische hoofdstad Toulouse werd door de Franken ingenomen (508). Chlodovech trok naar het noorden terug en verlegde zijn hoofdstad van Reims naar Parijs, dat thans het centrum was van een uitgestrekt gebied dat Chlodovech als zijn persoonlijk bezit beschouwde. Met de onderwerping van de Oost-Franken aan de middenloop van Maas en Rijn (509) beeindigde hij zijn roemrijke regering. Na zijn vroegtijdige dood (511) werd het rijk als een erfdeel onder zijn zonen verdeeld. De bekering van Chlodovech tot het christendom is een van de belangrijkste feiten uit de algemene geschiedenis van de middeleeuwen. Hierdoor overbrugde hij de tegenstelling tussen de heidense Franken en de christelijke Gallo-Romeinen en verzekerdehij de toekomst en het behoud van zijn veroveringen. Bron: Encarta(R) 98 Encyclopedie Winkler Prins Editie. Bij zijn troonsbestijging in 481 was Clovis die Childerik I opvolgde, een weinig betekenend Frankisch vorst, wiens rijk uit niet meer bestond dan de beide noordelijke Rijnoevers. Door list en geweld wist hij zijn gebied uit te breiden, zodat het tenslotte het grootste deel van Gallie en grote stukken van Germanie omvatte. Als hoofdstad koos hij Parijs in plaats van het voormalige Doornik. Bron: Encyclopedie van de wereldgeschiedenis, deel 2. 507 Alle Salische en Ripaurische medekoningen afgezet. Clovis alleen heerser over het Frankisch gebied. Bron: Kalendarium der wereldgeschiedenis. Hij werd gedoopt op kerstmis 496 te Reins door St. Remigius de bisschop van Reims nadat hij in een veldslag tegen de Allemannen bij Tolbiac (Zulpich) in een hopeloze situatie de God van zijn vrouw had aangeroepen en had beloofd zich te zullen bekeren als hij toch nog zou overwinnen. Ook zijn zuster Albofledis en 3000 van zijn krijgers lieten zich bekeren. |