Gezinsblad
Lodewijk I (Pius) "de Vrome" der Franken, geb. 16 apr 778 te Chasseneuil (F), ovl. 20 jun 840 te Ingelheim (D), Overleden op een eiland in de Rijn bij Ingelheim., begr. te Metz (het Klooster van Saint-Arnould), zoon van Karel I "de Grote" der Franken en Hildegard in de Vinzgouw
Geboren tijdens de afwezigheid van zijn vader door diens veldtocht in Spanje (d.w.z. tussen 16 apr 778 en aug 778).
Koning van Aquitanie, gezalfd te Rome op Pasen 15-04-781 door paus Hadrianus I. Na de dood van zijn oudere broers Karel en Pepijn door zijn vader tot keizer gekroond in Aken op 11-09-813 en aangesteld als mederegent. Alleenheerser vanaf 28-01-814.
Opnieuw tot keizer gekroond door paus Staphanus IV in Reims op 28-10-816.
Hij ontwerpt in Aken in juni 817 een regeling van de toekomstige verdeling van zijn rijk (Ordinatio Imperii), welke hij echter in 829 wijzigt ten gunste van de uit zijn 2e huwelijk geboren zoon Karel, hetgeen tot een reeks burgeroorlogen leidt. Hij werd tot afstand gedwongen in Compiegne in okt 833 doch door zijn jongere zoons hersteld in Saint-Denis in mrt 834. Dit werd bevestigd door de hernieuwde kroning in Metz op 28-02-835. Hertog van de Alamannen (833-839). Tussen 851 en 853 had hij een relatie met een onbekende vrouw.

Gehuwd ± 795 met:
Irmingard in de Haspengouw, geb. ± 780, ovl. 3 okt 818, dochter van Ingram in de Haspengouw en N.N.
1) Lotharius I der Karolingen, geb. 795 te Aquitanie, ovl. 29 sep 855 te Prum (D), begr. te Prum (D) (kerk van Saint Sauveur)

Koning van Italie, der Franken en Lombarden, Rooms-Frankisch keizer van 840 tot 855, Rooms Duits Kei
Lotharius I der Karolingen werd geboren ca. 795 en overleed in de abdij te Prum in de nacht van 28 op 29 september 855, begraven in de kerk van Saint-Sauveur van deze abdij. Aangesteld tot (onder)koning in Beieren 814; bij de Ordinatio lmperii alsopvolger aangewezen en door zijn vader tot keizer gekroond Aken juli 817; bestuurt Italie sinds de herfst van 822; wordt (als ‘Festkronung’) nogmaals tot keizer gekroond door paus Paschalis I Rome Pasen (8 april )823 en regelt het bestuur van de Kerkelijke Staat, als onderdeel van het rijk, via de Constitutio Romana; feitelijk mede-regent van zijn vader van 825 tot augustus 829 wanneer deze samenwerking door diens begunstiging van Karel de Kale abrupt eindigt en hij terugkeert naar Italie; keert zich (na diverse, kortstondige verzoeningen) echter samen met zijn broers Pippijn en Lodewijk tegen hun vader begin 833, die nadat zijn leger op het ‘Leugenveld’ bij Colmar naar hen is overgelopen zich door hen gevangen laat nemen en die hij nadien feitelijk laat afzetten (Compiegne; Sois-sons); houdt ook nadien zijn vader in Aken gevangen en beperkt (strevend naar volle uitvoering van de Ordinatio Imperii) invloed en machtsgebied van zijn broers, waarop deze alsnog de kant van hun vader kiezen; verliest een reeks gevechten tegen hen en wordt wederom op Italie beperkt herfst 834; verzoent zich opnieuw met zijn vader op de rijksdag van Worms juni 839 en wordt op diens sterfbed tot opvolger gedesigneerd; verlaat Italie en herneemtde suprematie over zijn broers naar de (nooit opgeheven) Ordinatio, maar verliest een uiterst bloedige veldslag tegen hen bij Fontenoy (bij Auxerre) 25 juni 841, hetgeen als een godsoordeel voor een wezenlijke rijksdeling wordt gezien ten gunste van zijn broers Lodewijk ‘de Duitser’ en Karel ‘de Kale’, die hun bondgenootschap bevestigen door in de wederzijdse talen voor hun aanhang afgelegde eden bij Straatsburg 14 februari 842; sluit na langdurige onderhandelingen met hen het verdelingsverdrag van Verdun augustus 843, waarbij hij bij zijn langgerekte middenrijk wel de keizerstitel behoudt, maar daaraan geen suprematie over het West- en Oostfrankische rijk zal kunnen ontlenen; proclameert met beide broers in ‘fraternitas’ te zullen regeren Thionville oktober 844, maar krijgt een heftig geschil met Karel wanneer diens vazal Giselbert zijn dochter ontvoert in 846, waarna pas vrede gesloten wordt (met legitimatie van het voltrokken huwelijk) Peronne januari 849; verdeelt, ziek geworden, zijn rijk over zijn drie zoons; treedt in het klooster te Prum 23 september, overleden 29 september 855 en begraven aldaar.

Gehuwd 15 nov 821 te Diedenhofen met:
Irmingard van Tours, geb. ± 800, ovl. 20 mrt 851, dochter van Hugo van Tours en Bava (Ava of Ada)
2) Pepijn I van Aquitanie, geb. ± 797, ovl. 13 dec 838 te Poitiers (F)
3) Lodewijk II "de Duitser" van Beieren, geb. ± 806, ovl. 28 aug 876 te Frankfurt am Main (D)
Gehuwd 827 met:
Emma Welf, geb. ± 810, ovl. 31 jan 876
4) Alpais (Elfride) van Parijs, geb. ± 817, ovl. ± 870

Zij is van onbekende herkomst.

Gehuwd ± 860 met:
Adalhard van Angouleme-Perigord, geb. ± 830, ovl. na 890, zoon van Wulfhard van Angouleme-Perigord en Susanne van Parijs

Paltsgraaf; waarschijnlijk graaf van Parijs (ca. 885). Hij was een afstammeling van Lodewijk de Vrome uit het huis Capet.

Gezinsblad
Lodewijk I (Pius) "de Vrome" der Franken
Gehuwd 21 feb 819 te Aken (D) met:
Judith van Beieren-Altdorf, geb. 800, ovl. 19 apr 843 te Tours (F), begr. te Tours (F) St. Martin, dochter van Welf I van Beieren en Eigilwich van Saksen
Zij wordt tijdens de paleisrevolutie die na de begunstiging van haar zoon Karel plaatsvindt, gevangen gezet in het Radegundisklooster te Poitiers begin 830, maar komt weer vrij en wordt na een reinigingseed hersteld; wordt opnieuw ten val gebracht in 833 en dan opgesloten in het klooster Tortona in Noord-Italie, maar komt weer vrij 834.
1) Karel II "de Kale" van West-Francie, geb. 13 jun 823 te Frankfurt am Main (D), ovl. 6 okt 877 te Brides-les-bains, Avrieux (CH), begr. te St. Denis (F)
Hertog van de Alamannen (829-833). Hij vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Inperii) een eigen rijk te bezorgen. Door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine, Quierzy in sept. 838 en van Aquitanie op 13-12-838.
Hij strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) op 25-06-841.
Hij verkrijgt West-Francie bij het verdelingsverdrag van Verdun in augustus 843 en wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door 'bijna alle' wereldlijke en geestelijke groten van Aquitanie tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sens gezalfd en gekroond in Orleans in 848.
Hij weet echter, oa. door de voortdurende Noormannen-invallen, pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; hij schaart zich van dan af, samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, alhans deling van het middenrijk kan leiden.
Hij laat zich, na de plotselinge dood van Lotharius II op 08-08-869 tot koning van Lotharingen wijden in Metz op 09-09-869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen op 08-08-870.
Hij laat zich, na de dood van zijn neef Lodewijk II, door paus Johannes VIII tot keizer kronen in Rome op 25-12-875 en is geacclameerd door een Italiaanse rijksverzameling als 'protector et defensor' en daarmee feitelijk koning in Pavia in febr. 876. Hij tracht na de dood van Lodewijk de Duitser op 28-08-876 via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen op 08-10-876.
Hij treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd op 14-06-877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italie geen kans.
Hij overlijdt in een alpenhut te Avrieux (bij de Mont Cenis) op 06-10-877 en is begraven in het klooster van Nantus en later in Saint-Denis.

Gehuwd 13 dec 842 te Quierzy-sur-Oise met:
Ermentrude van Orleans, geb. 27 sep 830, ovl. 6 okt 869 te St. Denis
Hoofdindex A-Z