Gezinsblad
Arnold van Schelde, ovl. ± 611, beroep(en): Bisschop van Metz, zoon van Ansbertus van Schelde en Blithildis (Bilichide) van Soissons met:
Oda van Zwaben
1) Doda (Ode) van Saksen, geb. ± 583 te Saksen (D), ovl. na 612 te Trier (D), Zij is waarschijnlijk als non in Treves overleden.
Gehuwd ± 596 met:
Arnulf van Metz, geb. 13 aug 582 te Herstal bij Luik, ovl. 16 aug 640 te Remiremont, begr. 18 aug 640 te Metz, zoon van Bodogisel II "Dux" (Boggis, Boso) en Chrodoare van Amay

Hij is door Chlotarius II in 614 tot bisschop van Metz gewijd. Zijn overlijdensdatum is niet geheel zeker, kan ook zijn 16 aug. 641. Raadsheer/hofmeier van de Merovingische koningen Theodebert II en Chlotarius II (610), In 624 heeft hij zijn ambt neergelegd en zich als kluizenaar in de Vogezen teruggetrokken om zich aan de verpleging van melaatsen te wijden. Hij is heilig verklaard.
Zie: Europaeische Stammtafeln Bund I Tafel 2.

Arnulf van Metz
(ca. 582 - Habend, tussen 640 en 655), heilige, bisschop van Metz, stamde uit een aanzienlijke Frankische familie. Hij werd opgevoed aan het hof van de Austrasische koning Theodebert II. Uit zijn huwelijk had hij twee zonen: Chlodulf, die later zijn tweede opvolger zou worden als bisschop van Metz, en Ansegisel, die huwde met Begga, een dochter van de hofmeier Pippijn I. Uit dit laatste huwelijk stammen de Karolingen, die naar hem ook Arnulfingen worden genoemd. In 614 werd Arnulf gekozen tot bisschop van Metz. Zijn vrouw trad te Trier in een klooster. Ook als bisschop had hij veel invloed op de politieke situatie. Hij nam samen met Pippijn I de leiding van de Austrasische aristocratie in de strijd tegen Brunhilde, die eindigde met de troonsbestijging van Chlotarius II (613). Toen deze in 623 zijn zoon Dagobert I op de troon van Austrasie installeerde, werd Arnulf belast met diens opleiding en oefende tot 629-630 de feitelijke macht in Austrasie uit. In 629 volgde hij zijn vriend Romarik naar diens kluizenarij in de Vogezen (Remiremont of Habend). Feestdag (te Metz gevierd): 19 augustus
Encarta(R) 98 Encyclopedie Winkler Prins Editie.
Na de gewelddadige dood (575) van Sigebert I, zoon van Chlotarius I (561), kwam de Austrasische aristocratie onder leiding van Arnulf van Metz en Pippijn I in opstand tegen Sigeberts weduwe Brunhilde. Deze strijd eindigde met de eenmaking van het Merovingische Rijk onder Chlotarius II (613), die echter zijn zoon Dagobert I in 623 tot koning van Austrasie aanstelde.
Encarta(R) 98 Encyclopedie Winkler Prins Editie.
Hoofdindex A-Z