Gezinsblad
Clotaire II "de Grote der Merovingen, geb. 584, ovl. okt 629,
Overleden tussen oktober 629 en april 630.
, zoon van Chilperic I der Merovingen en Fredegundis

In 593 moest zijn leger de eerste aanval afslaan van de graaf van Champagne Wintrion, iets later, in 596 viel hij in gezelschap van zijn moeder, Parijs met zijn omgeving aan dat hij snel veroverde, hetgeen echter van korte duur was toen drie jaar later in 600 twee neven van Clotaire, de koningen Thierry en Theodebert, zich verenigden en hem volledig in de pan hakte bij Dormelle, hij wist zelf nauwelijks te ontsnappen en moest een beschamende vrede sluiten, waarbij hem slechts Rouen en diens directe omgeving bleef, wist na enkele mislukte pogingen de juiste allianties te kiezen en werd uiteindelijk vorst over geheel Francie, overleefde diverse complotten maar moest in 623 toestaan dat zijn zoon Dagobert I koning van Austrasie werd maar hij behield o.a. Auvergne en la Provence, Dagobert verzette zich maar wist niet meer te veroveren dan de Champagne, in 626 moest hij weer een gevaar keren door Godin, hofmeier van Bourgondie, zoon van Garnier II en ongetwijfeld zijn schoonzoon,te vermoorden die de erfenis van zijn vader probeerde te veroveren, hij behoorde tot de laatste sterke merovingers die zijn zoon in staat stelde een krachtig rijk met bekwame hand te regeren.
met:
Betrude , geb. 585, ovl. 618

Zij kwam voor in de werken van Fregedaire in 613 en 618, de eerste maal door een voorstel van de bourgondische patricier Alethee om Clotaire te vermoorden, vervolgens haar te trouwen en de troon met haar te delen omdat zij van bourgondisch koninklijke afkomst was, Bertrude was ontzet, waarschuwde Clotaire en de rest laat zich raden, de tweede maal werd slechts haar overlijden genoemd, zij stond bekend om haar goedheid en was zeer geliefd bij de koning en het hof, van haar afkomst was weinigbekend, de schuin getypte passage gaf weinig houvast omdat die (in de oorspronkelijk taal) zowel op haar als Alethee kon slaan, het eerste lag echter het meest voor de hand.
1) Dagobert I der Merovingen, geb. ± 609, ovl. 16 jan 639
Dagobert I was (met Clovis I) zonder enige twijfel de bekendste der merovingers, hij had in ieder geval zeggenschap over het gehele rijk der franken en wist dat zeer goed aan zijn buurlanden over te brengen, hij wist een gezonde schatkist op te bouwen, een goede structuur van de kerk en was omringd door een raad van sterke mannen als Ouen, Eloi, Didier van Cahors en Paul van Verdun, waarvan de eerste drie heilig werden verklaard.

In 623 werd zijn vader koning van beide rijksdelen en droeg Dagobert op de machtige edelen van Austrasie de hofmeier Pepijn en Arnulf bisschop van Metz te beteugelen, Dagobert wist zich snel onder de hoede van zijn vader uit te werken en als onafhankelijk vorst te regeren, hoewel hij in 625 nog een huwelijk moest accepteren met de zuster van zijn stiefmoeder Sichilde, Gomatrude, in 629 verkreeg hij ongeveer het hele koninkrijk maar moest daarvoor wel zijn half-broer Caribert II en de partij rond hem gevormd, elimineren, hij liet hem slechts een kleine strook rond Toulouse en bij diens dood in 632 verwierf hij ook dit laatste deel, in 631 vestigde hij zich definitief te Parijs, verstootte Gertrude onder het motto dat ze geen kinderen kon krijgen en trouwde de neustrische Nantilde, datzelfde jaar werd hij tijdens een tour door Austrasie in 630 verliefd op een jong meisje Ragentrude bij wie hij een zoon Sigebert verwekte die als Sigebert III koning van Austrasie werd, in 633 voerde hij een oorlog tegen de Wenden een slavisch volk onder gezag van een Samo, een frank, door geringe medewerking van de Austrasiers voerde deze oorlog niet tot succes, inmiddels bracht Nantilde ook een zoon ter wereld, Clovis, en Dagobert kwam met de Austrasische edelen overeen dat deze Clovis slechts Neustrie en Bourgondie zou erven, de laatste jaren voerde hij oorlog tegen Saksen en vooral tegen Gascogne, tegen de laatste ondernam hij een expeditie die de bloem der edelen bevatte, hoewel de expeditie met succes werd bekroond, werd vlak bij de spaanse grens de hertog Arembert in een vernietigende hinderlaag gelokt, een feit waarin we een van de oorsprongen van de legende van het Roelantslied kunnen herkennen.

Gehuwd 625 (gescheiden 631 te Parijs) met:
Gomatrude (Gertrude)

Gezinsblad
Clotaire II "de Grote der Merovingen met:
Haldetrude

Gezinsblad
Clotaire II "de Grote der Merovingen met:
Sichilda
1) Charibert II van Toulouse, geb. 608, ovl. 632
Gehuwd ± 625 met:
Giselle van Novempopulanie, geb. 610
Hoofdindex A-Z